Türkiye’nin 56 farklı lokasyonundan örnek alınarak yapılan araştırmada Yığılca arısı vücut iriliği ve organlarının uzunlukları bakımından diğer illerin arı popülasyonlarından farklı bulunmuştur. Daha sonra sürdürülen geniş çaplı araştırma sonuçları da Yığılca arı ekotipinin genetik ve morfolojik bakımdan farklılığını ortaya koymuştur.

Literatürlere giren Yığılca ekotipi yüksek bal verimi, çalışkan, kışa dayanıklı ve bölgesine çok iyi adapte olmuştur. Türkiye arıcılığına gelecekteki ıslah ve seleksiyon çalışmaları için ümit vaat etmektedir.

İlçede yapılan araştırmalar sonucu arıcıların dışarıdan ana arı satın almadığı, 20-30 yıllık bir zaman diliminde atadan, dededen kalma kolonilerin devamlılığını sağladıkları anlaşılmıştır. Burada uzun yıllardır saf sürekli kendi içinde yetiştirme dışarıdan göç almama söz konusudur. Dolayısıyla Yığılca’da coğrafik izolasyona bağlı olarak bulunduğu çevreye ve floraya adapte olan bir ekotip gelişmiştir.